Jak uszyć piórnik (mini-kosmetyczkę) DIY

Dzisiaj przychodzę z tutorialem na piórnik lub niewielką kosmetyczkę, wszystko zależy od waszego zapotrzebowania. A że rok szkolny niedawno się zaczął, to być może ten krótki instruktaż okaże się pomocny. Nie ukrywam, że ciężko było uchwycić na zdjęciach wszystkie kroki, więc mam nadzieję, że jakby co to trochę podpowie wam intuicja ;-) Piórnik spełni się w roli schowka na różne drobiazgi, kosmetyczki czy w wersji nieco pomniejszonej jako etui na klucze. Może akurat skusicie się na uszycie czegoś podobnego dla siebie czy swoich bliskich :-) Jeśli tak to koniecznie dajcie znać!

 Potrzebujemy:

- dwóch różnych kawałków materiału (wierzch i podszewka)

- zamek (odprułam ze starego ciucha, to fajny patent na odzyskiwanie guzików, materiału, itp)

- linijka 

- brystol (lub kawałek kartonika, no chyba że chcecie od razu rysować na materiale, ale z brystolem jest szybciej, bo tylko raz trzeba wymierzyć)

- ołówek (lub coś innego do pisania) 

- kreda krawiecka lub znikający pisak do materiału

- nożyczki

- maszyna do szycia (lub igła i nitka)

- stopka do wszywania zamków (choć bez pewnie też dałoby radę, ale nie podpowiem, bo nie próbowałam)

Wycinamy cztery prostokąty, po dwa z jednego materiału. Najlepiej jest najpierw narysować na kawałku brystolu czy innej sztywniejszej kartki wymiar jaki mniej więcej ma mieć nasz piórnik (pamiętajcie o szwach), a później dany szablon przyłożyć do materiału i odrysować, dzięki temu nie trzeba po raz kolejny wszystkiego wymierzać. Swój szablon rysowałam tak "na oko", a po tym specjalnie zmierzyłam, żebyście zobaczyli jakie mniej więcej mój piórnik ma wymiary. 

Teraz przykładamy jeden z materiałów do brzegu zamka, na zasadzie prawa do prawej (czyli ładniejszą stroną materiału do górnej strony zamka) i zszywamy wzdłuż jak idą szpilki na zdjęciu. 

Dobrze jest mieć stopkę do wszywania zamków.

Następnie przykładamy kolejny kawałek materiału do drugiej stronie zamka (ale nadal na prawej) w taki sam sposób jak ten poprzedni. I zszywamy.

Po zszyciu dwóch kawałków materiału do zamka, tak to ma wyglądać. To będzie nasza góra piórnika. 

A od drugiej strony wygląda to tak. 

Teraz wszywamy trzeci kawałek materiału (podszewkę piórnika) do lewej (czyli tej dolnej) strony zamka.

Tak dla wyobrażenia - tak to powinno wyglądać na tym etapie.

I wszywamy czwartą część materiału do ostatniej wolnej strony zamka.

Po wszyciu wszystkich kawałków materiału nasz piórnik prezentuje się tak. (Piórnik można uszyć jeszcze szybciej, zszywając za jednym razem zarówno wierzchnią część piórnika jak i podszewkę, ale rozłożyłam to na części pierwsze, żeby łatwiej było wyjaśnić i pokazać na zdjęciu. Jeśli wszystko rozumiecie, to możecie zrobić po prostu jedno szycie po każdej ze stron zamku, nie będzie trzeba każdego materiału doszywać osobno)

A teraz przykładamy ten sam materiał do tego samego materiału, czyli u mnie zygzak do zygzaka (prawa do prawej) i podszewka do podszewki (prawa do prawej). Przypinamy szpilkami na dole, żeby materiał się nie ruszał i zszywamy brzegi. 

Tak to ma wyglądać. Zszyty brzeg (dół) zygzaka i podszewki. 

A teraz trzeba wywinąć materiał jak na zdjęciu. Ciężko to pokazać na zdjęciu, dlatego wierzę, że trochę popróbujecie i się uda ;-) Możecie rozpiąć zamek, jak będziecie wywijać materiał. Ma to wyglądać tak, że lewa strona podszewki ma stykać się z lewą stroną zygzaka, a zamek również ma być na lewej stronie.

A następnie zszywamy boki (tak jak na zdjęciu idą szpilki). Uważajcie, jak będziecie szyły po zamku (bo szew tak przechodzi), zwolnijcie maszynę, żeby igły nie połamać. Aha! I koniecznie bardziej rozepnijcie zamek niż ja na zdjęciu, bo później możecie już go nie otworzyć! sporo musiałam się namęczyć...

Tak wygląda nasz piórnik na lewej stronie. Odcinamy nadmiar materiału, przycinamy zamek (o ile macie za długi). I możemy brzeg obrzucić overlockiem albo zygzakiem. 

Teraz pozostało tylko wywinąć piórnik na prawą stronę. I gotowe :-)

I możemy cieszyć się nowym drobiazgiem wykonanym własnymi rękoma :-)

Starałam się pokazać i wytłumaczyć wszystko jak najjaśniej,wyszło trochę chaotycznie, ale nigdy nie byłam dobra w tłumaczeniu komuś czegokolwiek. A tak przy okazji robienia zdjęć naszła mnie taka myśl, że najłatwiej byłoby to wszystko pokazać na filmiku, jak kiedyś uda mi się zrozumieć jakikolwiek program do montowania, to wtedy się może odważę. Póki co pozostaję na etapie, że "chciałabym" ;-)

I jak Wam się podoba mój nowy "uszytek"?