Dziennik Helgi

 

Nie od dziś wiadomo, że lubię książki dotyczące II wojny światowej, często sięgam też po wstrząsające historie ludzi, którzy musieli borykać się z jakimś okrucieństwem w dzieciństwie, a przede wszystkim uwielbiam literaturę faktu. A jak połączymy to wszystko w całość, otrzymamy jedną z najważniejszych książek o holocauście, najważniejszą, bo opisaną przez dziecko. "Dziennik Helgi" to historia małej Żydówki, która jako jedna z nielicznych przeżyła getto w Terezinie oraz obozy koncentracyjne, m.in. Auschwitz. 

Jako ośmiolatka wiedzie całkiem normalne życie z rodziną w Pradze, ale spokój zostaje zaburzony przez nazistowską propagandę. Wprowadzone zostają opaski z gwiazdą, liczne zakazy, przed dziećmi zamyka się szkoły, a dorośli pozostają bez pracy. Wszystkim udziela się coraz większe napięcie i niepokój. Aż w końcu ludzie zaczynają być deportowani. Trafiają do getta, gdzie warunki wraz z upływem czasu się pogarszają, a stamtąd czekają ich kolejne transporty, tym razem do obozów zagłady. 

Książka chwyciła mnie za serce całkowicie, myślę, że to jedna z tych historii, które pozostają w pamięci na długo. I skłaniają do zastanowienia się nad sobą. Bo nam, dziś żyjącym w pokoju, okrucieństwo ludzkie nie odebrało dzieciństwa, nie musieliśmy chodzić głodni i brudni, nie pozbawiono nas życia. Więc doceńmy to, co mamy. Mimo że może czasem jest ciężko. Pomyślmy o innych, np o kilkuletniej Heldze, oni mieli ciężej. Bo chyba nie ma nic gorszego niż wojna, tym bardziej ta widziana oczami niewinnego dziecka...

Dziś Helga Weissova nadal żyje, po wojnie została malarką, a jej obrazy często nawiązywały do holocaustu. W książce znajdziemy również wiele ilustracji, które pochodzą z okresu jej dzieciństwa. 

Polecam.

 Tak oryginalnie wyglądał dziennik.

Czytałyście "Dziennik Helgi?"